کلینیک لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی یا پهلوبینی(به انگلیسی: Laparoscopy)

نوعی تکنیک برای درون‌بینی شکم (حفره صفاق) و لگن است. اغلب لاپاراسکوپی اقدامی تشخیصی است ولی گاه می‌تواند درمانی نیز باشد مانند آپاندکتومی به روش لاپاراسکوپی یا کوله‌سیستکتومی لاپاراسکوپیک. این تکنیک‌ها در سالهای اخیر به دلیل کاهش زمان بستری بیمار در بیمارستان، کاهش درد و کوچکی برش و جوشگاه عمل مورد استقبال قرار گرفته‌اند. در این روش دکتر داخل شکم را کمک یک لوله دوربین دار (بدون بازکردن شکم) مشاهده می‌کند. این لوله از طریق ایجاد یک سوراخ بسیار کوچک در ناف تحت بیهوشی عمومی وارد می‌شود.

لاپاراسکوپی می‌تواند سایر علل درد قاعدگی مثل آندومتریوز یا چسبندگی‌های لگنی یا فیبروم‌ها یا کیست تخمدان و حتی حاملگی خارج رحمی را تشخیص داده و در بعضی موارد درمان کند.

شستشو و استریل کردن وسایل لاپاروسکوپی:

موثرترین روش شستشوی ابزار لاپاروسکوپی بعد از استفاده، قرار دادن در آب سرد و شستشو با کمک صابون و برس شستشو است. ابزار های چند قسمتی باید باز شده و به صورت مجزا شسته شوند. ابزار با لبه های تیز نظیر سوزن ورس، تروکارها و قیچی برای جلوگیری از آسیب احتمالی با احتیاط شسته و جابجا شوند.

دسته ساکشن و اریگیشن:

دسته های ساکشن و اریگیشن دارای اشکال متفاوت و قطرهای مختلف؛ معمولا 5 و 10 میلیمتر هستند. وظیفه آنها انتقال مایعات به داخل بدن، شستشو و خروج خون و مایعات از بدن است، تا محیط عمل تمیز و دامنه دید جراح افزایش یابد. در روی دسته آنها معمولا دو دکمه تعبیه شده که یکی برای ساکشن و دیگری اریگیشن است. لوله های ساکشن اریگیشن از یک طرف به دسته و از طرف دیگر به مخزن ورودی و خروجی سرم متصل می شوند. پمپ ساکشن اریگیشن در مسیر لوله ها قرار دارد و تنظیمات لازم را برقرار می کند.

نات پوشر:

نات پوشر برای بخیه های خارج شکمی استفاده می شود و دارای اشکال مختلفی است. برای انجام این نوع بخیه ابتدا نخ را دور بافت هدف قرار داده، دو انتهای نخ بیرون آورده می شود، گره بیرون از بدن و با دست زده شده و با نات پوشر به داخل بدن هدایت، حول بافت هدف قرار گرفته و سفت می شود.

سوزن گیر:

همانند جراحی های باز برای گرفتن سوزن و بخیه زدن نیاز به سوزن گیر است. معمولا سوزن گیرها دارای یک انحنا به سمت چپ یا راست می باشندکه گرفتن سوزن و انجام بخیه را تسهیل می کند و بسته به جهت خمیدگی برای افراد راست یا چپ دست، استفاده می شوند. سوزن گیر برای انجام بخیه های داخل شکمی به کار می رود. انجام این نوع بخیه ها از تکنیکی ترین کارها در لاپاروسکوپی است که مهارت در آن نیازمند تمرین زیادی است.

کلیپ اپلایر

وسیله ای برای قرار دادن کلیپ بر روی عروق و مجراها و بستن آنها است. کلیپ ها بسته به محل قرارگذاری در اندازه های مختلف وجود دارند. کلیپ ها در بدن باقی می مانند بنابراین اغلب از جنس های سازگار با بدن درست شده اند و معمولا از جنس تیتانیوم یا پليمر (همولاک) می باشند.

انواع الکترودهای بای پولار:

در الکترودهای بایپولار نیاز به پلیت زیر بدن بیمار نیست و به دلیل عبور جریان الکتریکی در بین دو لبه ی الکترود، میزان و احتمال آسیب به ارگان ها و بافت های مجاور کاهش می یابد و استفاده از آنها خطر کمتری را به دنبال دارد. این ابزارها بیشتر برای انعقاد به کار می روند، با این حال اشکال مختلف آنها شامل انواع فورسپس ها و قیچی، امکان انجام جداسازی و برش را نیز فراهم ساخته است.

الکترودهای مونوپلار

این الکترودها که به کوتر مونوپلار متصل می شوند، قابلیت جداسازی، برش و انعقاد بافت ها را دارا می باشند و انواع مختلفی دارند. بیشترین انواع کاربردی آنها  مدل هوکی شکل است که به نام هوک الکترود شناخته شده و از ابزار ضروری لاپاروسکوپی است. انواع مدل های آن شامل هوک های L و J شکل، هوک های سوزنی، ساکشن هوک و مدل قاشقی است و سطح بدنه آنها عایق است. برای استفاده از این الکترودها باید یک پلیت در زیر بدن بیمار و در تماس با سطح پوست قرار گیرد تا جریان الکتریکی برقرار شود.

از انواع مختلف این الکترودها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

L hook

J hook

Ball knife

Suction-Hook

ابزارلاپاروسکوپی : انواع گرسپر و قیچی

ابزار لاپاروسکوپی به صورت دائمی و یکبار مصرف وجود دارند و دارای طول ها و قطرهای مختلف هستند. در لاپاروسکوپی، اغلب از ابزار با طول 30 سانتی متر و قطر 5 و 10 میلی متر استفاده می شود. در لاپاروسکوپی افرادچاق ، اغلب از ابزار با طول 40 سانتی متر و در افراد با جثه کوچک اغلب از ابزار با طول 7 تا 10 سانتی متر استفاده می شود. ابزار لاپاروسکوپی به صورت یکپارچه و چند قسمتی وجود دارند. ابزار چند قسمتی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، اغلب دارای سه قسمت دسته، پوشش خارجی و مغزی هستند.

تروكار - TROCAR

هر تروکار از دو قسمت کانولا و ماندرن تشکیل شده است. ماندرن ها، اغلب یک سر تیز برای عبور از فاسیا، عضله و صفاق دارند. سر ماندرن ها بسته به نوع کاربرد دارای انواع هرمی، مخروطی، تیز و کند است. در لاپاروسکوپی، اغلب از ماندرن های مخروطی استفاده می شود که سر برنده آن شش وجهی است. ماندرن های کند بیشتر در توراکوپی کاربرد دارند. انواعی از ماندرن ها نیز وجود دارند که دارای یک پوشش حفاظتی هستند، که بعد از مسلح کردن ماندرن و به محض عبور از لایه های دیواره ی شکم قسمت پوشش حفاظتی، جلوتر از قسمت برنده قرار می گیرد و احتمال آسیب به احشاء داخلی را کاهش می دهد.